Aşk benden geçeli çok oldu sanırken okuduğum her cümle ile içimin ürperdiği kitap.Mitolojiden anlamadığımdan çoğu yazısını dönüp dönüp okumaya çabaladığım ancak hala çözemediğim kısımları olan beni düşündüren aynı zamanda inatla okumaktan vazgeçirmeyen bir dille yazılmış eser.Okurlarının oldukça kaliteli olduğu söylenen yazarın bir okuru olmak için daha vaktimin olduğu kanısındayım. Fazla uzatmadan çok etkilendiğim cümleleri paylaşmak isterim.
YALNIZLIK...Onların inandığı gibi inanmıyorum,onların yaşadığı gibi yaşamıyorum,onların sevdiği gibi sevmiyorum...onların öldüğü gibi öleceğim.
Biri yüzünden ıstırap çekmeyi göze almak için onu sevmek gerekir.Seni çekebilmek için seni çok sevmek gerek. :=))
Nereye kaçıp gideyim? Dünyayı dolduruyorsun. Senden ancak sendeyken kaçabilirim.
Kendimi öldürmeyeceğim.Ölüler çok çabuk unutulur.
Mutluluk ancak bir umutsuzluk temeli üzerine kurulur.Sanırım inşa etmeye koyulabileceğim.
Ölümle bizim aramızda bazen bir tek kişinin kapladığı genişlik vardır sadece. Bu kişi kaldırılsa,sadece ölüm olurdu.
Seni yeniden gördüğümde her şey yeniden berraklaşıyor.Istırap çekmeyi kabul ediyorum.
veeee daha yazamadıklarım....
